Το Transalp μου....
(Εδώ μπορείτε να ρίξετε μια ματία στο βιβλίο συντήρησης του ΤΑ)
Λίγο πολύ μέσα απο τις φωτογραφίες θα έχετε καταλάβει οτι πρόκειται για ένα απο τα τελευταία σχετικα΄600αρια, το οποίο έκλεισε πρόσφατα τα 4 χρόνια. Μετά απο περίπου 62.000 χιλιόμετρα, αυτές είναι οι εντυπώσεις μου:
|
Τι
μου αρέσει...
|
Η 'αντρίκια' ομορφία του, το γωνιώδες σχήμα του. Ειδικά σήμερα που η επικρατούσα τάση είναι αυτή της καμπύλης χωρίς μέτρο (ΤΑ650, Tiger, TDM...) είμαι περισσότερο ικανοποιημένος απο την αισθητική του |
| Η αξιοπιστία του. Η μόνη φορά που βρέθηκα αβοήθητος ήταν απο σκασμένο λάστιχο και κακή προετοιμασία μου (δεν ήξερα τότε...). Πέρα απο αυτό, δεν έχει αρνηθεί ποτέ να συμπεριφερθεί όπως το περίμενα. Πιο σημαντικό ακόμα, το οτι ακόμα και τώρα, μετά απο 62.000 ξέρω οτι μπορώ να βάλω μπρός και να ξεκινήσω για το μεγαλύτερο ταξίδι χωρίς να σκεφτώ αν θα τα καταφέρει η μηχανή μου. | |
| Η απόδοσή του. Μπορεί οι 50 ίπποι του να φαίνονται αστείοι σε ανθρώπους συνηθισμένους σε τέρατα των 130+. Παρόλαυτά για το δικό μου χαλαρό τρόπο οδήγησης και την εκδρομική χρήση που κυρίως του κάνω είναι υπεραρκετοί. Ειδικά ο ήρεμος τρόπος που ο δικύλινδρος κινητήρας αποδίδei την ισχύ του, με αφήνει απόλυτα ικανοποιημένο | |
| Η συμπεριφορά του. Δεν ξύνεις γόνατα εύκολα, δεν πιάνεις 200άρες, δεν κάνεις trial όταν όμως σε πιάσει η όρεξη και θές να το κυνηγήσεις, θα το χαρείς (και το σημαντικότερο...) ΜΕ ασχετική ασφάλεια αφου συγχωρεί αρκετά λάθη και προειδοποιεί έγκαιρα | |
| Η αντοχή του στο φόρτωμα. Και τι δεν του έχω φορτώσει, ειδικά για τις μακρυνές διαδρομές, αλλά ποτέ δεν διαμαρτυρήθηκε. Μα σε πόλη με κίνηση, μά σε προσπέραση στην autostrada, μα σε κορφούλες και σε δρόμους στα 2500μ υψόμετρο ή σε έργα και χαλίκια, μας έβγαλε πέρα χωρίς παράπονα. | |
| Το οτι πραγματικά 'παει' σε χωματόδρομους, περισσότερο απο οτι αρχικά θα πίστευε κανείς βλέποντας μόνο νούμερα (βάρος, διαστάσεις). | |
| Το οτι κάνει λιγο-πολύ τα πάντα, και έτσι σου δίνει απεριόριστη ελευθερία. Απο την καφετέρια, το επαρχιακό δίκτυο, την εθνική και την Ευρώπη μεχρι την κορφούλα με τον κωλόδρομο, διαλέγεις και φεύγεις... | |
| Τι δε μου αρέσει... | Το οτι για να το φέρεις στα ΄μετρα σου χρειάζεται αρκετό κόπο και χρήμα. Θα ήθελα να έχει απο τη μάνα του αλουμινλένια ποδία και να μην παιδεύομαι 2 μήνες για να τη φτιάξω. Θα ήθελα να είχε βάσεις για βαλίτσες όπως τα BMW, κεντρικό στάντ, ψηλότερο ανεμοθώρακα κτλ.. ωστε να μη χρειαζόταν να τα αγοράσω εκ των υστέρων. |
| Η κάλυψη απο τον αέρα. Σίγουρα είναι περισσότερη απο οτι σε άλλες μηχανές του είδους (πχ BMW) αλλά και πάλι θα ήθελα να περνούσε ο αέρας εντελώς πάνω απο το κράνος μου. Αν σκύψω 5 εκατοστά το κεφάλι μου βυθίζομαι σε έναν κόσμο απόλυτης ησυχίας, και φαντάζομαι οτι ενα ταξίδι με αυτές τις συνθήκες θα ήταν πολύ πιο ξεκούραστο | |
| Η έλλειψη χώρου κάτω απο τη σέλα όπως έχουν όλες οι σύγχρονες μοτοσυκλέτες, για να τοποθετείς μικροπράγματα (εξτρα σαμπρέλα, κανα εργαλείο κτλ...) | |
| Που το βρίσκω τόσο τέλειο και δεν έχω πραγματική δικαιολογία για να το αλλάξω :-) |