Βαρδούσια - Μουσουνίτσα.

Γιατί να πάς
Η τοποθεσία είναι ιδανική, ανάμεσα σε τρία μεγάλα βουνά (Βαρδούσια, Γκιόνα, Οίτη). Οι μεγάλοι ορεινοί όγκοι δεσπόζουν και προσφέρουν πολύ όμορφες εικόνες, ενώ το μαύρο έλατο και τα νερά βρίσκονται σε αφθονία. Για του πεζοπόρους, υπάρχουν πολλές διαδρομές προς τα βουνά, για τους χωματερούς, πολλά χωμάτινα χιλιόμετρα, ενώ για τους καλοπερασάκηδες, υπάρχει τρομερό παϊδάκι και κλίμα που ευνοεί το βαθύ ύπνο!

Πώς πάς
Η πρόσβαση μπορεί να γίνει με πολλούς τρόπους, ανάλογα το όχημα, τη διάθεση και τον διαθέσιμο χρόνο. Αν διαθέτεις γρήγορη μηχανή, μπορείς να 'πεταχτείς' μέχρι τη Λαμία και από εκεί να ανηφορίσεις από Μπράλο. Αν είσαι μονοκάβαλος και ορεξάτος, μόνο και μόνο τα 20 περίπου χιλιόμετρα στροφών και εκπληκτικής ασφάλτου στον Μπράλο, δικαιολογούν την εκδρομή. Σύντομη χρονικά είναι και η μετάβαση πάλι από εθνική μέχρι Κάστρο, μετά στροφή προς Ορχομενό και Μπράλο. Για όσους διαθέτουν πολύ χρόνο, υπάρχει και η εναλλακτική από Ελευσίνα-Θήβα. Από το Μπράλο, ο Αθ. Διάκος απέχει περίπου 40 Κμ ορεινής διαδρομής, η οποία περιλαμβάνει πάρα πολλές στροφές, μέτριο οδόστρωμα (βατό από όλους), έναν καταρράκτη, μερικές κατολισθήσεις, δέντρα και αρκετό κρύο!

Που θα μείνεις
Το χωριό το εκμεταλλεύεται ουσιαστικά η οικογένεια Ραβάνη, η οποία διαθέτει ταβέρνα, καφετέρια, αναψυκτήριο και ταυτόχρονα ξενοδοχείο πάνω από την κεντρική πλατεία. Αν ενδιαφέρεστε για ελεύθερη κατασκήνωση, βουνά τριγύρω υπάρχουν σε αφθονία.

Τι να κάνεις
Εκτός από τις διαδρομές με μηχανή που αναλύονται παρακάτω, υπάρχει ένα ωραίο δάσος-πάρκο λίγα μέτρα κάτω από την κεντρική πλατεία του χωριού, το οποίο προσφέρεται για πικ-νικ, περίπατο και χαλάρωση. Πάντως το πιθανότερο είναι να λυγίσεις κάτω από τα σαρωτικά μυρωδικά χτυπήματα των παϊδακίων / κοκορετσίων και άλλων ψητών στην πλατεία, και να επιδοθείς σε μια χωρίς προηγούμενο κατανάλωση κρέατος σε τέτοιο βαθμό που η μόνη διαδρομή που απομένει είναι μέχρι το κρεβάτι.

Διαδρομή με μηχανή.
Η πιο ενδιαφέρουσα διαδρομή οδηγικά που ταυτόχρονα συνδυάζει και τις περισσότερες φυσικές ομορφιές, είναι Αθ. Διάκος-Αρτοτίνα-Λίμνη Μόρνου-Συκιά-Αθ. Διάκος. Ξεκινάς από Αθ. Διάκο προς Βορρά, προσοχή να στρίψεις αριστερά σχεδόν αμέσως μετά την έξοδο από το χωριό, υπάρχει μια ταμπέλα που δείχνει "Προς καταφύγια". Αν πάς ευθεία, δεν έγινε και καμιά καταστροφή καθώς υπάρχουν ωραίες διαδρομές (με πολύ βατό χώμα, και ενημερωτικές πινακίδες στη μέση του πουθενά) για να χωριά Δάφνη, Νεοχώρι, Περιστέρι κτλ… Χρήσιμο πάντως θα ήταν να είχες μαζί και κάποιο αναλυτικό χάρτη της περιοχής (π.χ. της Ανάβασης, γιατί αν αποφασίσεις να ξεκόψεις από τον κεντρικό -πατημένο χωματόδρομο, κινδυνεύεις να καταλήξεις να κάνεις κύκλους σε δαιδαλώδεις μικρούς χωματόδρομους.. Το καλό είναι βέβαια ότι μετά την τρίτη-τέταρτη φορά που θα περάσεις από μερικά σημεία του κεντρικού χωματόδρομου, τον έχεις μάθει τόσο καλά που μπορείς να πάς με πολλά Κμ άφοβα )))

Ανηφορίζοντας προς τα ορειβατικά καταφύγια, ο δρόμος είναι σχετικά καλός, το τοπίο αρχίζει σιγά σιγά και γίνεται Αλπικό, ψηλά απότομα βουνά, χωρίς δέντρα με πράσινο χορταράκι, ακόμα και το καλοκαίρι, αρχίζεις να νιώθεις μια ψύχρα. Μέχρι εδώ όλα καλά, φτάνεις στα καταφύγια, και αν ο στόχος σου είναι αυτά στρίβεις αριστερά και διασχίζεις τα Βαρδούσια, ειδάλλως συνεχίζεις δεξιά. Από εδώ και πέρα τα πράγματα δυσκολεύουν. Ωραία τα κοψιδάκια κάτω στην πλατεία, αλλά κάπου πρέπει να υπάρχει και η πρώτη ύλη ε; λοιπόν εδώ πάνω υπάρχουν πάρα πολλά μαντριά με κατσικάκια-πρόβατα και άλλες λιχουδιές. Αυτό από μόνο του δεν είναι και τόσο κακό, ίσα ίσα που σιγουρεύεσαι για την προέλευση του κρέατος! Το πρόβλημα είναι ότι υπάρχουν πολλοί δρόμοι εξίσου πατημένοι (λίγο δηλαδή) με τον 'κεντρικό' που οδηγούν σε ένα μαντρί και σταματάνε. Αν είχες υποψιαστεί από πριν ότι χρειάζεται ένας αναλυτικός χάρτης, εδώ θα σιγουρευτείς (και σίγουρα και εσύ θα το μετανιώσεις αν δεν έχεις ένα μαζί). Μια λύση, είναι να σταθείς σε μερικά υψώματα και με πολύ προσεκτική μελέτη του χώρου να μαντέψεις που πρέπει να πάς (υπολόγισε ότι τόση ώρα είσε στα δεξιά της κοίτης ενός παλαιού ποταμού, και τώρα πρέπει να πάς από την αριστερή).

          

Όλα αυτά δεν θα ήταν και τόσο δύσκολα αν δεν υπήρχε ένας ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ στην περιοχή. Δεν αστειεύομαι ούτε υπερβάλλω, και ελπίζω να πάρεις σοβαρά αυτή την προειδοποίηση. Στα μαντριά αυτά υπάρχουν πολλά, μεγάλα και άγρια τσοπανόσκυλα. Μερικά είναι στο μέγεθος ίδια με πρόβατα αλλά θα τα ξεχωρίσεις εύκολα από τα γαυγίσματά τους και την ταχύτητα με την οποία κινούνται προς τα εσάς. Ειδικά σε ένα κεντρικό μαντρί, από το οποίο πρέπει να περάσεις σίρριζα, υπάρχει μια ομάδα γύρω στα 10. Το κάθε ένα από μόνο του είναι αρκετά επιθετικό, όταν βρεθούν όμως σε τέτοιους αριθμούς δεν καταλαβαίνουν τίποτα, και δεν υποχωρούν. Το πώς θα περάσεις είναι δική σου υπόθεση, το σίγουρο είναι πάντως ότι πρέπει να φοράτε ψηλές μπότες (και η συνοδηγός), και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να χάσεις την ψυχραιμία σου. Μια πτώση εκεί, (εξ'αιτίας άγχους, πίεσης και ενός άσχημου κατηφορικού κομματιού με πολύ πέτρα) είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί. Επίσης αν κάνεις λάθος σε κάποιο παράδρομο και οδηγειθείς σε κάποιο μαντρί - αδιέξοδο, φρόντισε να προλάβεις να κάνεις αναστροφή πριν αρχίσουν την επίθεση, ώστε να μην χρειαστεί να κατεβάσετε πόδια κάτω όταν θα σας φτάσουν. Καλή τεχνική (τουλάχιστον αποτελεσματική) είναι αν γυρίζεις από λάθος παράδρομο και σε κυνηγάνε, να περάσεις λίγο την διασταύρωση προς τα πίσω μέχρι να σταματήσουν, και μετά ξανακάνεις αναστροφή και αυτή τη φορά παίρνεις το σωστό δρόμο.

Αφού (.?.) περάσεις το κομμάτι αυτό, συνέχισε λίγο ακόμα μέχρι να απομονωθείς και κάνε μια στάση να ηρεμίσεις έχεις πολύ δρόμο ακόμα Στη συνέχεια η διαδρομή είναι σε πυκνό δάσος με βουνό στα αριστερά και γκρεμό στα δεξιά, με αρκετά νερά να διασχίζουν κάθετα το δρόμο, και πολλά ανέβα-κατέβα. Μετά από 35 περίπου Κμ χωματόδρομου φτάνεις στην Αρτοτίνα, με εκπληκτική θέα στην κορυφογραμμή των Βαρδουσίων. Μια στάση εκεί η στους Πενταγιούς που ακολουθούν για ένα τσιπουράκι ή έστω έναν καφέ επιβάλλεται, για να ξαναβρεί ο οδηγός τις δυνάμεις του. Στη συνέχεια κατεβαίνεις προς το Μόρνο με αρκετά καλή θέα μέχρι το Κάλιο, ένα χωριό-φάντασμα, αν η στάθμη του νερού είναι χαμηλή, θα το δεις αλλιώς.. όχι :)) Συνεχίζεις από τη βόρεια μεριά της λίμνης προς Συκιά (εκτός και χρειάζεσαι βενζίνη, οπότε πάς κάτω προς Λιδόρικι) ένα χωρίο σε μια πολύ εντυπωσιακή θέση. Βρίσκεται ακριβώς στη βάση ενός πολύ ψηλού βράχου, αν βρεθείς εκεί πρωί, σχηματίζονται μερικά εντυπωσιακότατα οπτικά φαινόμενα στην κορυφή του βουνού καθώς ο ήλιος ανατέλλει ακριβώς από εκεί πάνω.