Φεύγουμε με στόχο την Antalya. Δεν ακολουθούμε τον κεντρικό δρόμο αλλά στρίβουμε προς Yasilova και περνάμε από μια περίεργη λίμνη με πολύ ασβέστιο πάλι αλλά και νερό αυτή τη φορά.

Οι ντόπιοι κάνουν εκεί μπάνιο αλλά δεν μου φαίνεται καλή ιδέα. Στο δρόμο είχαμε και μια πρώτη επαφή με την τροχαία, αφού σε ένα δρόμο με έργα, χωρίς καν διαγράμμιση, με το που ολοκληρώνουμε μια πολύ ωραία προσπέραση μας τραβάνε στο πλάι, ευτυχώς μόνο για συστάσεις. Η Antalya είναι πολύ μεγάλη πόλη, σε άλλους μπορεί να αρέσει σε άλλους όχι. Μου άρεσαν οι παραθαλάσσιες περιοχές της (το λιμανάκι με τα φρούρια) και τα πολύ ψηλά βουνά τριγύρω αλλά δεν μου άρεσε καθόλου η πολυκοσμία της. Μείναμε 2 βράδια εκεί και πριν το πρώτο το μόνο που προλάβαμε ήταν να επισκεφθούμε το μουσείο, ένα από τα μεγαλύτερα μουσεία με πάρα πολλά εκθέματα (και πολλά ελληνικά γλυπτά)

Την επόμενη μέρα φύγαμε ανατολικά προς Alanya. Πήγαμε στον αρχαιολογικό χώρο της Aσφένδου (καλοδιατηρημένο ρωμαϊκό θέατρο), Manavga και στον καταρράκτη που έχει εκεί αρκετά καλός και με πάρα πολύ νερό ακόμα και Αύγουστο.

Το καλοδιατηρημένο ρωμαϊκό θέατρο

Μπορεί οι κόκκινες μηχανές να είναι πιο όμορφες, αλλα και για τις άλλες υπάρχει ελπίδα

Στην επιστροφή ανεβήκαμε ως ένα σημείο στο φαράγγι Korpulu όπου μαζεύονται οι τοπικοί kayakers-rafters και ο Σπύρος έριξε μια βούτα στο ποτάμι όσο εμείς πίναμε ένα αναψυκτικό. Έξω από το ξενοδοχείο μας υπήρχε ένα μικρό μαγαζάκι-μπακάλικο, ο ιδιοκτήτης του ήταν πάρα πολύ φιλικός (γονείς από Salanik πάλι, δηλ. Θεσσαλονίκη) μας έπιανε συνεχώς κουβέντα.

Επιστροφή στην αρχή